Johnny Kraaykamp is dood en dat is erg!
Althans, ik vind het erg omdat zulke mensen eigenlijk moeten blijven.
Ik ken niet alles wat hij gemaakt en gedaan heeft maar vond hem altijd geweldig.
Er zijn natuurlijk heel veel bekende en aardige, soms zelfs lieve bekende Nederlanders, maar Johnny was een bijzondere.
Dat was talent, een aangeboren vermogen de mensen aan het lachen te kunnen brengen.
Vooral in zijn laatste tijd met zijn zoon en Martine Bijl…dan draagt hij gewoon de serie, zonder hem is het helemaal niks.
Martine kan ook nog wel eens lekker droog en grappig uit de hoek komen, zijn zoon mist dat beetje extra nou weer niet.
Mijn opa (de vader van mijn moeder) had dat ook wel een beetje.
Als je die zag moest je lachen, vertelde (meestal dezelfde) moppen bij het leven en hield iedereen voor de gek, zo ook de meisjes uit het verzorgingstehuis.
Als ik Kraaijkamp zag moest ik altijd aan hem denken.
Leuk mannetje was het wel, stak een sjekkie wel een keer of 12 aan en gooide dan nog een stuukje weg, prachtig was dat.
De vlam uit zijn aansteker ,leek veel op de gasvlam in Slochteren, verschroeide dan ook steevast zijn wenkbrauwen.
Ook vond ik hem wel een stoere, temeer omdat hij in de oorlog ,bij een soort van deportatie, uit de rijdende trein gesprongen schijnt te zijn….cool!
Opaatje is oud geworden op een mooie manier. Hij heeft tot zijn laatste week gefietst, moppen verteld, gerookt, en de draak gestoken met iedereen! Hij werd niet lekker en binnen een week was het gedaan.
Mag ik het ook zo?