Kreeg net een telefoontje van mijn moeder. Wilde nog even zeker weten of ik wel kwam eten met de kids en de eventuele aankomsttijd bij benadering. We gaan steengrillen maar daar heeft ze een beetje moeite mee. Niet zozeer met het eten van het vlees want ze is alles behalve vegetarisch, maar meer met het concept. Ze is al jaren in het bezit van een grote elektrische bakplaat die ze altijd naast de steengrill zet. “das makkelijk voor de groente”zegt ze dan. In de praktijk is het zo dat ze voor iedereen en heel veel vlees tegelijk op de plaat flikkert en zegt dat je maar moet pakken wat je wil. Daar gaat de romantiek van het steengrillen ter ziele. Op die manier waren we allemaal binnen een uur klaar en stond de koffie al op tafel terwijl ik mijn tweede biertje nog niet op had. Het was altijd wel lekker en ik zat ook altijd wel vol maar toch… Afsluitend vertelde ze net opgewonden dat ze een versierde kerstboom buiten had staan! Das net zo apart als Aliens in je achtertuin dus ik vroeg haar naar het hoe en waarom. Blijkt dat ze een grote pan spaghettipasta heeft gekookt en die vervolgen in een spar gesmeten heeft. “hebben de vogeltjes ook kerst, ’t is zo koud buiten”. Eerst denk ik even dat ze gek is, maar eigenlijk is het wel een hele mooie simpele kerstgedachte.
Ik ga vanmiddag die bakplaat maar es jatten denk…