Als ik Sterre (5 inmiddels) ingestopt heb volgt altijd hetzelfde ritueel.
“truste pap”, “truste lieverd”
Dan sta ik met de deur in mijn hand, “pap?”, “ja schatje”
“ik hou van jou, ai lof joe”, “ik ook van jou lieverd, heel veel”
Ik zet een stap en dan, “ik hou van jou van de maan tot de sterretjes en weer terug”, “das heel lief schatje, ik ook net zoveel van jou”
“met een been uit haar kamertje, “paap, als ik wakker ben kom ik bij jou in bed liggen he?”, “das gezellig lieverd, tot morgen”, “truste pap”
Ik loop de kamer in en ga lekker in de bank zitten, dekentje over m’n beentjes, Colaatje light erbij en ik pak de zapper.
“paaaaap”
Ik snel terug naar haar kamertje en vraag wat er zo dringend kan zijn, “truste pap”
“truste lieverd, en nu lekker slapen he, het is al heeeel laat”, “ja pap, truste pap, lofjoe”
De volgende ochtend wordt ik wakker gemaakt door mn dochter en kruipt lekker naast me.
“zullen we een spelletje doen pap?”, “das goed hoor lieverd, wat doen we?”
“eeeeh, wie het langste zijn mond dicht kan houden”
Hahaaaaa, das een goeie, die kan ik wel en sluit mijn ogen. Na ongeveer 4 minuten gaat haar kweek open en Sterre is af.
Dan wil de geen ja en geen nee doen, maar ik stel voor dat we het veranderen in geen olifant en geen vliegtuig doen deze keer. Dat vind ze wel wat en ze vraagt me “eeeeh, pap, ligt er sneeuw buiten?”
Ik denk even na en zeg “olifant”, “jaaaaaa, roept ze, je bent af, dat mocht je niet zeggen”
Ik vertel haar hoe dom ik mezelf vind en ze stelt voor om geen Henk en geen Bert te zeggen. Das een moeilijke zeg ik haar en we beginnen. Ik vraag haar hoe de buurman heet. “eeeeh Martijn?”zegt ze twijfelend. “nee zeg ik, zo heet ie niet”
Ze kijkt heel bedenkelijk en zegt “hij heet zeker Bert?” en ik begin te lachen. “nee hij heet geen Bert, maar je bent wel af”
“ga je mee naar beneden pap?, lekker eten?