Heb het dan toch bijna gehaald en ben nog steeds gezond, althans, voor zover ik weet. Voel me zeker nog lang geen 50 en soms denk wl eens ik dat dat niet goed is, die onvolwassenheid. Als ik dan weer verder denk is het misschien wel dat wat me op de been houdt. Heb hele fijne kinderen, die helpen er natuurlijk ook aan mee en zorgen er voor dat je geen kans krijgt oud te worden. Als ik terugdenk over die 50 jaar mag ik eigenlijk niet klagen. Heb veel mogen en kunnen doen en heb altijd veel leuke en lieve mensen om me heen gehad, en nog steeds. De mensen van vroeger hebben me waanzinnige herrinneringen bezorgd, welke ik nog heel regelmatig herbeleef. Er zijn best wel dingen bij die ik graag terug zou willen, maar evengoed heeft het een reden dat het is zoals het nu is. De mensen van nu en nog niet zo heel lang geleden geven me de kracht om door te gaan, vooral op de wat mindere momenten die iedereen wel eens heeft en daar ben ik dan weer heel dankbaar voor. Het valt me op dat ik echt geniet van alles dat rond me heen gebeurt, ook de hele kleine dingen die ik vroeger niet eens zag. Bomen waar ik vroeger tegenaan plaste, en nog wel eens, zie ik nu in bloei staan en kan er makkelijk 10 minuten naar staan kijken. Woorden van mensen die ik vroeger niet eens hoorde, puur uit desinteresse, zetten me nu aan het denken en zetten me aan tot het stellen van vragen. Ik luister en kijk het hele journaal en kijk programma’s op Discovery.
Vroeger vergat ik alles en weet en onthoud nu dingen waar ik helemaal niks aan heb.
Als ik aan vroeger denk mis ik geen dingen meer (op twee na), maar ben blij dat ik ze nog weet en geniet er dan alsnog van. Wijs ben ik niet, maar heb wel veel hele verschillende dingen meegemaakt waar ik van heb kunnen leren en daar ben ik nu blij om.
Nog kracht genoeg en houd me vast aan alle mooie dingen die voorbij komen tot ze weer moeten gaan.
Als ze blijven zal ik er goed voor zorgen, geloof me maar…