Dromen

De meeste dromen zijn bedrog, en da’s maar goed ook. Je schijnt iedere nacht te dromen maar ze niet altijd te onthouden, althans dat wordt gezegd. Ik weet niet of dat klopt en vind het raar dat mensen dat zouden weten want in Godsnaam hoe kom je daarachter?. Dromen zijn vaak raar omdat er altijd mensen in voorkomen die totaal niks met elkaar te maken hebben, en op plaatsen komen waar ze niet thuishoren om daar vervolgens dingen te doen die ze normaal gesproken niet mogen en dus ook niet doen. Of zou het een boodschap zijn van boven dat dat nu de mensen zijn die dat juist wel doen, heel stiekem. Zouden die mensen mischien wel bij elkaar komen en dat mij niet vertellen? Ik zou natuurlijk een keer op zo’n plek kunnen gaan kijken, onverwacht, ’s nachts, om te kijken wat ze daar nou eigenlijk uitspoken. Als ik al dromen onthou zijn het vaak wel dingen of gebeurtenissen die ik graag zou willen, dingen die ik dan ineens wel heb, krijg of koop, en altijd denk ik dan, nu is het echt, eindelijk een keer geen droom, en dan ben ik blij. Een grote domper was het vorige week, toen had ik, binnen vijf minuten en zonder pijn, een dikke tattoo op mijn schouder, half over mijn biceps. Niet dus. Een hele tijd geleden had ik een Porsche 911, een nieuwe nog wel en ik keek trots over die twee bollingen van de koplampen en iedereen keek naar me, ik zwaaide nog. Niks dus. Ook zag ik mijn vader een keer, maar geen moment van liefde. Ik kreeg op mijn donder maar ik vond natuurlijk niet dat hij gelijk had. Dat gebeurde dan weer wel in het echt, ooit. Mooi dus. Ook moest ik een keer een wedstrijd crossen en op de cross aangekomen was ik mijn motor vergeten, en heb vervolgens gewoon meegelopen, geen kopstart. Niks dus. Ook heb ik dromen gehad die heel raar zijn, echt heel raar en waarvan ik toch echt heel zeker weet dat het geen verlangens zijn, echt niet. Eigenlijk zou je dromen moeten kunnen kiezen, op nummer, kopen of huren. Dromen waar je mensen kunt ontmoeten die je zelf uitkiest, mits die ander dat ook wil natuurlijk. “Kom je vannacht naar droom 338, ik wacht bij het bankje naast de boom” , geweldig zou dat zijn. Mensen ontmoeten die er niet meer zijn of juist wel, dingen doen die je al lang wilde maar waar je overdag’s geen tijd voor hebt, niet kunnen, mogen of lukken. Natuurlijk alles discreet en terug te zien door iedereen zodat het geen bende wordt, gewoon eerlijk en oprecht. Maximaal leven, en er nog meer uithalen.
Als dat maar eens kon, dan wist ik het wel…