Maand: september 2013

Altijd ben je bij me, nooit laat je me alleen en als het even moeilijk gaat trek jij me er doorheen In mijn waas van euforie, denk ik steeds aan jou omdat je weet wanneer en hoe, beseft waar ik van hou We hebben mooie tijden, momenten van geluk en als we dan lang samen zijn kan het ook niet stuk Soms laat je me even alleen, ik mis je dan heel hard je laat [lees verder]

Vroeger, en ja daar mag je over praten als je zelf kinderen hebt, vroeger woonden we vlakbij een bos. Dat bos was vooral groot en een begrip in onze buurt. Net als in een kinderfilm spraken we af in het bos, meestal stiekem. Het was ons toevluchtsoord. We gingen zogenaamd de hertjes voeren, die een mooi kamp hadden aan de bosrand en kregen dan ook oud brood mee van onze moeders. Toen mocht je nog [lees verder]

In mijn jeugd waren er nog geen mobieltjes, ja, zo oud ben ik al. Mijn eerste, “soort van” mobieltje was een Kikker. Een heel gaaf dingetje die je alleen bij een zogeheten “Greenpoint” kon gebruiken. Natuurlijk had ik dat ding helemaal niet nodig, maar moest er wel een, gewoon om te hebben. Toen de gsm’s eenmaal uitkwamen kocht ik een Philips Fizz, een mooi hebbeding in die tijd met een gele voorkant. De “ellende” was [lees verder]

“duurt dat nog lang voor die brug weer dicht gaat” “wees blij dat ie er is, die brug, anders komen die mensen nooit meer thuis met die bootjes” “die zeilbootjes, dat zijn de ergste, die zitten met die masten” “ik heb er wel eens een gezien zonder drie masten, die had geen probleem en kon er zo onderdoor” “oh, ik zag wel eens een geeneenmaster, mooi ding” “goed dat er zoveel water in dat kanaal [lees verder]

Stella Maris, ooit een onderkomen voor minder begaafden, nu huisvesting voor “nieuwe Nederlanders oftewel Poolse arbeiders. Ik sta wat naar het pand te staren als er een man naar me toe komt lopen. “Zoekt u iemand m’neer?” vraagt hij netjes in behoorlijk Nederlands. Ik leg hem in grote lijnen uit wat de reden is van mijn onaangekondigde bezoek. Dat ik benieuwd ben hoe onze Poolse “medelanders” de zomer door gaan brengen. Vieren ze hun zuurverdiende [lees verder]

Ik ken een hele leuke vrouw, I think she’s kinda cute I really, really like her, en dat weet ze maar al te goed ook al heeft ze geen relatie, I ‘ve got to let it rest trying to stay at distance, maar het lukt me niet zo best Ik moet het respecteren, there’s just no choice for me, but in my heart I love her, ook als ik haar niet meer zie…

Sta op een steiger teksten te monteren als er een wat oudere man aan komt lopen. Ik kijk hem aan en zeg netjes goeiendag. Meer heeft de man niet nodig en roept hard in een plat Brabants dialect: “hee, ben je aant voegen?” “Nee”, antwoord ik vriendelijk, “ik ben letters aan het monteren”. “Ben je aan het voegen?” vraagt hij weer, met een luidere stem als noodzakelijk. “Nee” herhaal ik, “ik ben niet van het [lees verder]

’T Is zondagavond en ik heb de kids beloofd te gaan steengrillen, oftewel “vleesjesbakken”. Stokbrood met kruidenboter, appelmoes, kipfilet en natuurlijk hamburgertjes, meer hoeft het eigenlijk niet te zijn. Sla is vooral smerig, evenals pindasaus of iedere andere saus. Ook ik doe erg mijn best en eet dan toch altijd wel net iets meer dan in een normale situatie, veel meer zelfs. Met een , dus ook, meer dan voldaan gevoel gaan we naar bed [lees verder]

Uiteraard ben ik heel erg blij met alle leuke, lieve en soms zelf ontroerende reacties op mijn verhaaltjes. “ Vind het echt knap van je ” stond er laatst onder een stukje en ik krijg dan altijd een beetje een bezwaard gevoel. Het verhaal kan leuk zijn, mooi, ontroerend of herkenbaar maar het is niet knap. Ik durf het geen talent te noemen maar het gaat me gewoon makkelijk af. Er zijn veel mensen die [lees verder]

Kom maar even bij me kom maar op m’n schoot ik wrijf je door je haren ik wrijf je rugje bloot twijfel niet aan het leven twijfel niet aan mij altijd ben ik bij je altijd aan je zij ik laat je echt niet vluchten ik laat je niet alleen jij blijft lekker waar je zit jij hoeft nergens heen zeker ben je de moeite zeker moet je zijn ook al is het moeilijk soms [lees verder]