Ik zou het niet meer doen

Ik roep het al een tijdje. Ik doe het niet meer. De twijfel die ik heb als ik nadenk over waar het geld echt terecht komt deed me al een paar keer mensen van de deur sturen. Eigenlijk met pijn in mn hart maar deed het toch. De bel gaat en als ik opendoe staat er een jong meisje met een rode neus naar me te lachen. Ze heeft een folder van CliniClowns in haar handje. Ik zie er wat foto’s opstaan en krijg een weeïg gevoel in mijn maag.
Ze kijkt me aan en voor ze haar verhaal af kan steken onderbreek ik haar. “Ja, is goed” zeg ik snel. Haar ogen worden groter en ze vraagt: “wat is goed meneer? “. “Doe maar, schrijf me maar in” zeg ik kalm. Terwijl ze mijn gegevens noteert hoor ik haar bijna denken: “dat ging makkelijk”. Ja, zo makkelijk moet het misschien ook wel gaan. Iedereen een biertje, snack of bakje koffie minder per maand. Het zal je kind maar wezen. …