Gisteren kwam ik er achter. Slechte eigenschappen bestaan niet. Met een bevriend stelletje zat ik buiten toen we het over de mindere eigenschappen hadden.
De man in kwestie is heel erg precies in alles en vindt zijn vrouw erg slordig. Ze schuift haar slippers onder de salontafel in plaats van dat zij ze in de gang zet. Daar waar ook zijn schoenen staan.
Die staan daar all…een maar omdat hij vindt dat ze in de gang horen te staan. De “rommel” in huis is voor de één erg irritant en voor de ander soms juist gezellig. “Er mag toch geleefd worden?”. Als we doorpraten passeren er steeds meer “items”de revue.
De meeste ruzie’s bij stelletjes gaan over de verschillende eigenschappen. Het al dan niet opruimen. Je schoenen op de verkeerde plaats.
Een jas op de trap. Vier keer dweilen of één keer. Vaak leidt het tot het zoeken naar. Kijken of je je partner ergens op kunt pakken. Eigenlijk heeft de ander net zo veel recht die dingen te doen of juist niet te doen als jij want wie bepaalt nu eigenlijk wat goed of slecht is.
Zijn er regels gemaakt en opgehangen in huis?
Om tactisch tussenbeide te blijven merk ik op dat iedereen anders is. Je kiest voor elkaar en de mantel der liefde bedekt de onhebbelijkheden, althans zo hoort het volgens mij. Het is dus geen slechte eigenschap, maar eerder afwijkend van die van jezelf.
Is er niet mee te leven, heb je dus eigenlijk niet zo heel goed opgelet vooraleer je je keuze maakte.
De man in kwestie is heel erg precies in alles en vindt zijn vrouw erg slordig. Ze schuift haar slippers onder de salontafel in plaats van dat zij ze in de gang zet. Daar waar ook zijn schoenen staan.
Die staan daar all…een maar omdat hij vindt dat ze in de gang horen te staan. De “rommel” in huis is voor de één erg irritant en voor de ander soms juist gezellig. “Er mag toch geleefd worden?”. Als we doorpraten passeren er steeds meer “items”de revue.
De meeste ruzie’s bij stelletjes gaan over de verschillende eigenschappen. Het al dan niet opruimen. Je schoenen op de verkeerde plaats.
Een jas op de trap. Vier keer dweilen of één keer. Vaak leidt het tot het zoeken naar. Kijken of je je partner ergens op kunt pakken. Eigenlijk heeft de ander net zo veel recht die dingen te doen of juist niet te doen als jij want wie bepaalt nu eigenlijk wat goed of slecht is.
Zijn er regels gemaakt en opgehangen in huis?
Om tactisch tussenbeide te blijven merk ik op dat iedereen anders is. Je kiest voor elkaar en de mantel der liefde bedekt de onhebbelijkheden, althans zo hoort het volgens mij. Het is dus geen slechte eigenschap, maar eerder afwijkend van die van jezelf.
Is er niet mee te leven, heb je dus eigenlijk niet zo heel goed opgelet vooraleer je je keuze maakte.
Ik heb dus ook geen slechte eigenschappen, hooguit een paar afwijkende…