Jaar: 2014

Ben onderweg naar mijn moeder in Belgie als ik door vier agenten tot stoppen wordt gemaand. Ik zie het aankomen maar weet dat ik niks hoef te vrezen. Snelheid is goed, heb alles bij en geen druppel op. Laat maar komen dus. Trots kijkend laat ik mijn raampje zakken terwijl ik mijn handschoenenvakje al opengemaakt heb. “Heeft u gedronken meneer?” , vraagt de man me netjes. “Nou, ja” zeg ik, stevig in mijn rol. “Ik [lees verder]

Storten op gironummers, sms jes sturen of geld gooien in een collectebus. Ik weet het soms niet goed meer. Ik gun het de arme mensjes als geen ander maar heb er toch steeds meer moeite mee. Klopt die lijst wel die ik elke keer voorbij zie komen met die salarissen van topmannen die de hulporganisaties leiden? Zijn er nu eigenlijk wel strijkstokken en hoe lang zijn die nu werkelijk. Als ik hoor dat er hier [lees verder]

Ilyana Nelis woont in de hechte gemeenschap Waarde. Dat is een van de vele plaatsen waar ik nog nooit ben geweest. Moeilijk is het niet te vinden, maar had er eerder gewoon niks te zoeken. Daar kom je niet doorheen, daar moet je echt naartoe. Ilyana maakt foto’s. Veel en hele mooie. Zoals duidelijk blijkt uit haar fotomateriaal is ze verslingerd aan de natuur en alles wat daar bij hoort. Dieren in het algemeen. Paarden [lees verder]

Iedereen heeft een mening over de feestdagen. Er zijn er die het onzin vinden, geldklopperij, in het leven geroepen door de middenstand. Zeker, als je het allemaal heel zwart wit gaat bekijken is het misschien ook helemaal niet nodig. Maar als je de dingen dan toch zwart wit gaat bekijken zijn er ineens heel veel dingen en evenementen niet echt nodig. Sommige dingen zijn niet perse nodig maar wel heel leuk. We hebben veel grote [lees verder]

Meisje aan de deur. Vraagt of ik interesse heb iedere maand een druppel op een gloeiende plaat te laten vallen. Ik weet niet zeker waar de druppels zullen vallen. Al eerder waren ze opgelost vooraleer ze de grond van bestemming raakten. Raakten de plaat nooit. Van strijkstokken heeft ze nog nooit gehoord. Ik bedank en kijk haar na. Lief, tikkie naïef. “Als je een keer echt honger heb, kun je mee eten hier. Gratis”. Druppel [lees verder]