Jaar: 2014

Ze staat te stuiteren in mijn keuken. “We moeten zo weg pap en ik ben al omgekleed!”. Sterre moet naar HipHop. “Ik heb iets blauws aan en een witte broek, zou dat mogen?”. Ze moest eigenlijk iets blauws en iets zwarts aan in aanloop van de uitvoering van aanstaande zondag. “Zou Volkan dat erg vinden, een witte broek?”, vraagt ze onzeker. “Ik denk het niet hoor lieverd, het is nog maar een repetitie he”, stel [lees verder]

Micha Boy de Waal. Zijn naam doet me aan een “jongentje” denken maar die gedachte is snel weg als ik hem uit zijn bus zie stappen. Een flinke kerel met een knappe kop. Vriendelijk geeft hij me een stevige hand en vraagt hoe het met me gaat. Grappig dat hij dat vraagt terwijl hij zelf net een moeizame 4 maanden heeft door moeten worstelen. Een dikke vier maanden geleden kwam hij ernstig ten val en [lees verder]

Helaas kan ik je niet bezoeken vandaag. Het blijft een gemis, maar moet wel zeggen dat ik me heel goed op kan trekken aan de mooie dingen die je achterliet. Ik ben blij met wie ik ben en ben blij met mijn familie. Dankzij jou en natuurlijk m’n lieve moedertje ben ik er en heb ik ook de kans gekregen om te genieten van het mooie vaderschap. Nu pas besef ik dat jij ook dat [lees verder]

Ik heb nogal eens last. M’n knie laat me vaak in de steek bij extreem gebruik. Natuurlijk ben ook ik te zwaar. Een paar kilootjes minder zou me al heel wat gelukkiger maken. Als ik dingen aan mezelf mocht aanpassen of veranderen zou ik toch wel een redelijk lijstje kunnen maken. Mijn buik is te dik en vooral mijn hoofd vind ik groot. Daarnaast heb ik ook nog eens lelijke tenen en afzichtelijk rechterbeen. Iedere [lees verder]

Sterre heeft een tekening gemaakt. “Voor Opa en Oma” staat er op. Ik vertel haar uiteraard hoe mooi ik de tekening vind en hoe lief het is dat ze dat maakt voor Opa en oma. Ze schrikt een beetje als ik haar vertel dat Opa een dikke vier jaar geleden overleden is, maar dat oma het wel begrijpen zal. “Opa ziet dat heus wel hoor” zegt ze wijs terwijl ze bedenkelijk wegkijkt. Ik verzeker haar [lees verder]

“Mooie ramen meneer”, hoor ik achter me terwijl ik een paar ruiten aan het dichtplakken ben, en kijk om. Er staat een wat dikkere Turkse man van een jaar of 60 met een overvolle “platenkar” het zweet van zijn voorhoofd te vegen. Dikke houten balken en planken liggen helemaal tot boven gestapeld en de man krijgt de kar door het overgewicht niet van z’n plek. Z’n eigen overgewicht helpt er ook wel aan mee maar [lees verder]

“Peter staat nog onder de douche maar kom maar vast binnen hoor”, zegt zijn lieftallige vrouw Patricia en neemt me mee naar boven. Een gezellig huis met mooie spullen. Over elk van de twee luisprekerzuilen naast de tv hangen “gloednieuwe” crosshelmen. Een gele Arai en een Bell moto3. De laatste helemaal in de originele Bob Hannah uitvoering, prachtig. Peter heeft een behoorlijk ritueel overgehouden aan zijn motorongeluk, 20 jaar geleden. Een incomplete dwarslaesie was zijn [lees verder]

Een tijd lang zagen we elkaar niet. Als ik nadenk over de echte reden daarvoor moet ik eerlijk zeggen dat ik dat een beetje kwijt ben. Wazige flarden van een, achteraf nietszeggende, ruzie. Nu het contact hersteld is moet ik zeggen dat het me goed doet. Hij is meer mijn vader, zakelijk en consequent. Ik ben helemaal m’n ma waardoor er een groot verschil is. In het verleden gaf dat wel eens wrijving. Dat kwam [lees verder]

Voor de vierde keer kijk ik naar de zilvergrijze Volkswagen Crafter die achter ons staat. Een leeftijdsgenoot zit uit te rusten van zijn laatst gereden rondjes. Ik weet dat ik hem ken maar krijg het niet “uitgegraven”. Als hij wat later weer wegrijdt voor de volgende sessie zie ik zijn naam op de achterkant van zijn shirt. Die naam herken ik zeker en er komen weer wat dingetjes boven. Peter is van “mijn crossgeneratie” en [lees verder]

Als ik, liggend op de grond, de dorpel van een bus aan het plakken ben hoor ik iemand de loods binnen komen. Ik kijk omhoog en tegen het felle licht in zie ik een gedaante staan. “Hey” zegt een stem bijna vragend. Ik doe hetzelfde en kijk nog eens goed. Door het felle licht zie ik een kerel in zwarte kleding staan maar zie zijn gezicht niet goed. Ik kijk naar zijn sweater en lees [lees verder]