(H)erkend
Vergeten lunch dwingt me soms onderweg even een hapje te doen. Een simpel broodje is vaak wel voldoende dus besluit m’n pauze in een plaatselijke Utrechtse cafetaria te spenderen. Hangend aan een te klein barretje geniet ik van de vette hap. Voor me aan een tafeltje zit een jonge breedgeschouderde gast. Lekker onderuit werkt hij op het gemakje zijn maaltijd naar binnen. Ik kan zijn gezicht niet zien, maar zie hem wel telkens naar buiten [lees verder]