Te laat en veel te vroeg

Hij zette Nederland al heel vroeg dik op de kaart. Iedereen, waar ook ter wereld, kende Nederland van ‘Kroif’. De meesten konden ons landje niet eens aanwijzen op de kaart, maar Nederland was Kroif. Hij was bijzonder. Zijn onnavolgbare techniek alsook zijn uitspraken. Vaak een moeilijk en eigenwijs mannetje, met heel veel gelijk. Weinig gewaardeerd. Praat maar raar. Als je zo buitensporig goed kunt voetballen maakt het niet meer uit wat je zegt en of er wijsheid in zit. Hij kende triomfen en dalen, maar altijd kwam het goed. Op de een of andere manier. Toen ik een tijdje terug hoorde dat hij ziek was schrok ik wel, maar toch had ik zoiets van; ‘’t komt wel goed’. Net op tijd erbij, behandeling en klaar. Op naar de oudheid. Een tijdje heb ik er niets meer over gehoord tot het bericht van zijn overlijden. Het was dus te laat. Mensen komen en gaan. Helaas. Ook de niet bekenden. Niet eerlijk en hele dikke pech. Ja hij rookte, maar mijn opa rookte twee keer zo veel en zijn hele leven lang. Die mocht dan weer dik 90 worden…