Nieuw licht

21 augustus 2016

Je hartje begeert niet veel meer dan je hebt Soms te snel tevreden, onbewust afgegleden Je bent er voor ieder die hulp aan je vraagt Vergeet vaak jezelf, geniet maar de helft Je draait mee in de molen, een kaart voor altijd Tevreden draait de motor, maar je hart is veel groter Je weet dat er meer is, schuldig verbannen Soms ben je het zat, maar hoe diep is het gat Vandaag weer een nieuwe, [lees verder]

Het Italiaantje

7 augustus 2016

Terug in de tijd. Er is haast niets veranderd. Als het even stil is kijk ik rond en denk aan vroeger. Dezelfde wijnkruiken aan het plafond. Het smeedwerk bij het toilet. Nu, zo’n dertig jaar verder. Andere mensen en andere gesprekken. Het is beter geworden. De ‘oude’ eigenaresse was een chagrijn. Zo’n type die je het eigenlijk niet gunt. Het gevoel blij te moeten zijn er te mogen eten. Toch gingen we. Het eten was [lees verder]

Masker

7 augustus 2016

Je lichamelijke pijn is vergaan, genezen. Wat nog rest zijn de overblijfselen van het onrecht. Het duurde te lang, je had jezelf allang bewezen. Je weet het wel, gevoel en verstand. Het is al voorbij maar ze vechten constant. Je voelt het nog steeds of het de wond openrijt, het wordt wel minder hevig maar het is er nog altijd. Je wil graag door, maar na iedere drie stappen doe je er eentje terug. Het [lees verder]

Wind verliest

7 augustus 2016

Je hoort de storm wel razen, maar raakt er aan gewend dan klapperen de ramen, je denkt dit is het end Maar je weet het gaat weer over, de rust en je bezint bekende stilte voor de storm, tot het waaien weer begint De wind beukt als nooit tevoren, de ramen bijna stuk angstig duik je in elkaar, waar is toch dat geluk In een stilte sta je op en pakt je spullen vlug het [lees verder]

Boogie Love

7 augustus 2016

Een jong meisje loopt me tegemoet in een zwarte sweater. ‘Boogie Down Family’ staat er op met vette witte letters. Het klopt ook wel want ik voel het vrijwel meteen. Het waart door de zaal van Gebouw T. Een walm van saamhorigheid. De liefde voor het eigen kind, maar zeker ook voor die van een ander. De liefde voor dansen. Plezier en respect is af te lezen van de vele vrolijke en soms gespannen gezichtjes. [lees verder]

Zwaar weer

7 augustus 2016

Maak je geen zorgen. Uiteindelijk komt alles toch weer wel goed. Misschien vandaag, anders wel morgen. Je trekt het je aan. Niet erg, juist heel goed. Maar leer accepteren en daarna gewoon laten gaan. Dingen gebeuren. Soms leuk, soms wat minder. Maar als je een punt hebt gehaald, kun je het blad het beste verscheuren. Geef het een plekje. Ga door met iets nieuws en bewonder de wereld. Droom en geniet. Geen zorgen, ik wek [lees verder]

Gelijke munt

7 augustus 2016

Mijn ruimtelijke inschattingsvermogen is meer dan redelijk. De uitstekende spiegels van mijn bus gaan zo nu en dan wel eens rakelings langs een spiegel van een tegenligger. Op een gegeven moment zie je dat gewoon. Of het past of niet. Keeperszicht noemen ze dat. Vandaag zag ik het even niet. Het zal een halve centimeter geweest zijn, maar ik schampte hem toch. De spiegel klapt in. Een dikke Jeep stopt achter me en ik zet [lees verder]

Safe

7 augustus 2016

The things you say, the things you write Sometimes keeps me up all night The way you dress, the way you shine Sometimes makes me wish you’re mine It keeps me warm, during the day And kill the bears along my way It brings me back, to dreams I had And makes me happy, sometimes sad The fear inside, just like a fire Burning flames, higher and higher The fear of things, I swore, I’d [lees verder]

Vaderdag

7 augustus 2016

Als ik van je droom, dan denk ik dat jij, dat regelt van boven, dan ben je bij mij. Dan doen we de dingen, als jaren geleden, we lachen en huilen, zijn kwaad en tevreden. Dan kijk je me aan, met je ogen staalblauw, en besef ik hoeveel ik nog steeds van je hou. Voor velen zo raar, maar ik heb het nooit koud dan ben je vast bij me, het voelt zo vertrouwd. Waarschijnlijk [lees verder]

Geven zonder nemen

7 augustus 2016

Ik zit op de tribune. Het regent. Steeds harder maar het maakt de mannen op het veld niet uit. Trainers en spelers hebben er amper erg in. De trainers hebben het hart en gevoel, de kleine mannen weten waar het om gaat. Ooit in een groot stadion. Roem en eer. De club zal er dan niet meer toe doen. Een droom, hun doel. Dromen moet tenslotte. Een kind van een ander. Hoe ga je daar [lees verder]

1 2