Fearfull

15 juni 2016

That she’s telling you you’re nice and funny. That you like her too and know you’re gonna love her. That you feel that she’s the one who can make your life complete. Your better half. That you know the world is a much better place with her at your side. That fear I mean…

Brood van het gokhuis

15 juni 2016

Op mijn ‘goedemorgen’ geeft hij me een vreemde blik. Ik denk dat hij me niet verstaat dus zeg het nog een keer. Hij knikt. Ik bestel 10 broodjes. Weer kijkt hij me aan met verwonderde een blik. Ik wijs naar de bak waar ze in liggen en zeg ’10 van die’. ‘Drie?’, antwoordt hij in gebroken Nederlands. Ik steek tien vingers op. ‘Tien graag’. Hij vult een zak met de witte puntjes en legt hem [lees verder]

Bedankt aardige mevrouw

15 juni 2016

Voor de zoveelste keer spring ik m’n bus uit. Zoals met veel dingen word je er handiger in naarmate je het vaker doet. Terwijl de deur nog aan het opengaan is maak ik een handige zwaai, kom op de grond en maak een draai naar rechts terwijl ik nog aan het neerkomen ben. Het zijn van die handelingen die automatisch gaan zoals je veters strikken. Je weet zelf niet hoe maar het gaat vanzelf. Zonder [lees verder]

Daarom

15 juni 2016

Je moet hier naar rechts zegt ze met haar irritante stem. Ik hou me in, maar vind het niet leuk. Als ik op de uitvoegstrook rij zegt ze dat ik af moet slaan. ‘Je ziet toch dat ik op de uitvoegstrook rij’, zeg ik geïrriteerd. Ze zwijgt. Ik ben bang dat we ruzie krijgen dus hou ook even mijn mond. Ik heb de radio afgestemd op ‘Nostalgie’, en zing zacht mee met een van mijn [lees verder]

Dag van verslagenheid

15 juni 2016

Speculaties en beschuldigingen. Boosheid en verdriet. Het komt allemaal voorbij. Omdat ik de hele dag in België ben luister ik ook de hele dag naar MNM. Het is verschrikkelijk. Ooggetuigen doen huilend en in shock hun relaas. Niet te bevatten als je er niet was. Niet te begrijpen als je geen slachtoffer bent of in je familie en/of kennissenkring hebt. Normaal zap ik de ellende van de dag vaak door omdat ik er moedeloos van [lees verder]

Te laat en veel te vroeg

15 juni 2016

Hij zette Nederland al heel vroeg dik op de kaart. Iedereen, waar ook ter wereld, kende Nederland van ‘Kroif’. De meesten konden ons landje niet eens aanwijzen op de kaart, maar Nederland was Kroif. Hij was bijzonder. Zijn onnavolgbare techniek alsook zijn uitspraken. Vaak een moeilijk en eigenwijs mannetje, met heel veel gelijk. Weinig gewaardeerd. Praat maar raar. Als je zo buitensporig goed kunt voetballen maakt het niet meer uit wat je zegt en of [lees verder]

Dansen is stom

19 maart 2016

Ik heb er nooit wat aan gevonden. Trouwens, jongens dansen niet. Van alle dingen die ik absoluut niet kan ben ik in dansen het beste. Op bruiloften en partijen ben ik dan ook altijd als de dood dat ze me komen halen. Vierde rij, achterin, kort aan de bar. Schaamteloos Deze stelling heb ik lang vastgehouden, heel lang. Tot mijn dochter ging ‘hiphoppen’ bij Volkan. Ik heb gezien hoe het haar veranderde. Niet dat ze [lees verder]

De zwaan vertrekt

3 februari 2016

Velen van jullie kennen haar niet. Manon is geen bekende Nederlandse. Manon is geen sporter en komt ook nooit op tv. Dat alles maakt haar zeker niet minder bijzonder. ‘Ik blijk heel snel te kunnen denken.’ Als kind liep ze achter. Niet ernstig maar toch leek ze een beperking met zich mee te dragen. Verstandelijk zat het goed, maar visueel was het minder. Door een ‘Nystagmus’, een oogaandoening die het opnemen van gelezen stof vertraagt [lees verder]

(H)erkend

31 januari 2016

Vergeten lunch dwingt me soms onderweg even een hapje te doen. Een simpel broodje is vaak wel voldoende dus besluit m’n pauze in een plaatselijke Utrechtse cafetaria te spenderen. Hangend aan een te klein barretje geniet ik van de vette hap. Voor me aan een tafeltje zit een jonge breedgeschouderde gast. Lekker onderuit werkt hij op het gemakje zijn maaltijd naar binnen. Ik kan zijn gezicht niet zien, maar zie hem wel telkens naar buiten [lees verder]

Beter zingen

28 januari 2016

Renee van Ginkel Een gezellig huis in een rustige buurt van Den Haag. Langs de inpandige pedicure salon van moeder Els komen we in een sfeervolle huiskamer. Ondanks de redelijk strakke inrichting hangt er een relaxte sfeer. Gezellig en rustig. Haar open karakter valt me meteen op door haar ingenomen plaats aan de eettafel. Naast me zittend draait ze bij. ‘Leuk dat je gekomen bent’. In boekjes zie je ze nogal eens, of op tv. [lees verder]

1 2 3