Jij bent de spiegel, hun voorbeeld, de held. Voor je kinderen ben je de koning die telt. Ze vallen hun builen en zoeken een weg, stribbelen tegen als jij eens iets zegt. Je geeft soms hun plaats aan, de wereld vergaat, maar ze worden je dankbaar, heel vroeg of heel laat. Ze vragen je liefde, begrip en respect. Een kus als je stiekem hun lichaam bedekt. Een arm zou je afstaan, je leven nog wel. Ze zijn toch de toekomst, het gaat al zo snel. Truste pap, ’t was een leuke dag alweer. Ik hou ook van jullie, maar net ietsjes meer.