Natnek

Ik had mijn rijbewijs nog maar net, of ik maakte de buurt al onveilig met mijn rode Ford Escort. Niet meer dan 1100 cc onder de motorkap, maar dat maakte me allemaal weinig uit. Er zat muziek in en dat was toch wel het allerbelangrijkste. Vooral in de eerste maanden moest er gereden worden. Veel. Vooral vaak om boodschappen voor mijn moeder, maar daarnaast verzon ik ook nog allerhande onbenullige bestemmingen. Op vrijdagavond was het koopavond. Het moment van de week. Aangezien er in die tijd nog door de winkelstraat gereden mocht worden, maakten we daar maximaal gebruik van. Rondrijden en meisjes kijken. Op een mooie avond kreeg ik het idee de sproeiers van mijn ruitenwissers een kwartslag te draaien. Op die manier kon je mooi de mensen op de stoep verrassen met een lekkere straal sop in hun nek. Als je dan in de achteruitkijkspiegel keek zag je ze nietsvermoedend omhoog kijken. Prachtig. Dat ging lang goed tot ik na de derde ronde ineens belaagd werd door een oudere man met fiets. Kwaad gooide hij zijn fiets voor mijn auto op straat en kwam met grote stappen richting mijn portier. Nog net op tijd kon ik het knopje van het slot naar beneden duwen. Hij keek me heel boos aan en beval me de deur open te doen. ‘Doe open dan als je zo flink bent’. Zo flink was ik helemaal nog niet en bleef de man aankijken. Ik vroeg hem waarom. ‘Dat weet je donders goed’, riep hij hard en uit mijn ooghoeken zag ik steeds meer publiek om mijn auto komen staan. Het werd gênant en ik kon alleen maar hopen dat de man snel zijn fiets naar huis zou brengen, maar dat plan had hij duidelijk nog niet. Nog steeds boos sloeg hij op mijn ruitje en vond nog steeds dat ik de deur moest openen. Helaas voor hem ben ik redelijk eigenwijs en bleef hem aankijken zonder mijn gezicht te vertrekken. Het kostte steeds meer moeite, maar kon ook niet meer toegeven nu. Uiteindelijk was de man er toch klaar mee, pakte zijn fiets en verdween in de menigte. Toen ik zo langzaam mogelijk wegreed om de man maar niet tegen te komen besefte ik dat ik soms helemaal niet zo grappig ben…