Verloren

soms zie ik je wel eens lopen, in een flits
voorbij, dan slik ik en moet denken, was je nog maar bij mij. We hadden
leuke tijden, het mooiste ooit geweest, soms was het wel eens minder,
maar ’t is niet altijd feest. je blijft romantiseren, maar het was toch
levensecht, je weet het en je voelt het, ook al wordt het niet gezegd.
Soms droom ik weer heel even weg, de realiteit een waas, het is en zal
zo moeten, maar dromen dan, helaas..