Kinderhoofd

Vanavond voor de laatste keer trainen, lekker. Even kijken of Pap z’n auto er al staat. Nee, nog niet. ’T Is nog vroeg gelukkig. Hij is er toch altijd wel op tijd en anders stuurt hij wel een appje. Nog even tv kijken dan maar. Mama zal me wel roepen als tie er is. Ja hoor, hij is er. Ik hoop niet dat hij over mijn 6- voor Engels begint maar dat zal wel denk ik. Gewoon een blad vergeten te leren, hoe dom kon ik zijn. Misschien toch mijn agenda maar eens gaan gebruiken, papa zei het al een paar keer. “We moeten zo weg” zeg ik tactisch maar toch begint hij er nog over. Beter leren, agenda, jaja. Ik weet het wel. Toch maar eens gaan doen misschien. Ik wil vanavond wel bij papa slapen. Vraag is straks wel, mag toch altijd. Misschien heeft ie nog wel gele vla staan. Nu al zin in! Straflopen, waar slaat dat nou weer op. Matige inzet afgelopen zaterdag. De trainer heeft wel gelijk eigenlijk. Het was ook drie keer niks. Laatste strafrondje snijdt iedereen de laatste bocht af. Trainer kijkt toch niet. Haha ik ook, stiekem. Ook daar begint papa over. “Naar de trainer luisteren” zegt hij altijd. Heeft ie ook gelijk in. “Ik had je net zolang laten lopen tot je de rondjes helemaal goed liep” zegt ie nog. Blij dat ie geen trainer is, pfff. Er is nog vla gelukkig. Tanden poetsen, alweer. Slaat ook nergens op. Haha, ik zorg wel dat ik naar tandenpasta ruik, geen probleem. Daar hoef ik niet voor te poetsen. Dat snapt ie dan weer niet. Ik rol mezelf tegen de verwarming aan, lekker in mijn dekbedje. Truste pap, ik ook van jou..