Iedereen kijkt naar je, maar niemand ziet je pijn
Je komt wat minder buiten, zou er soms liever niet meer zijn
Ze horen je wel praten, maar niemand luistert echt
En schrikken vaak als je een keer de harde waarheid zegt
Meningen van iedereen, de antwoorden al klaar
En zonder het te beseffen knapt jouw allerdunste snaar
Je bent er klaar mee, helemaal, gesloopt en afgeleefd
De hoogste tijd dat jij een keertje krijgt in plaats van geeft
Je voelt je vaak te veel thuis, een beetje weggejaagd
Simpelweg gelukkig zijn, is dat te veel gevraagd?
Er is er echt maar eentje, die weet wanneer en hoe
Je weet het dat kan jij alleen dus laat het nu maar toe…