Keuzes maken

13 december 2014

Ik weet het nog zo goed. Ik denk dat het een teaser was voor de eerste soundmixshow indertijd. Er kwamen wat “sterren in spé” voorbij en een daarvan was Glenda Peters. Geweldig vond ik het. Ik weet nog goed dat ik niet kon begrijpen dat iemand, die op dat moment nog totaal niet bekend was, zo verschrikkelijk goed kon zingen. Het was een kopie van “one day I’ll fly away,” maar voor m…ijn gevoel beter [lees verder]

Boeiende Motor Werke

13 december 2014

Voor een inrit staat een BMW. Zo’n “kleine” 1 serie. Een mooi karretje maar ik vind het jammer van het afgehakte kontje. Ik moet erbij maar heb toch net te weinig ruimte en wil het risico niet nemen. Aangezien er net naast de inrit een kantoor is vermoed ik dat de “dader” zich daar wel zal bevinden dus stap ik vrolijk naar binnen. Vijf heren in strak pak kijken me aan. Twee …oudere, van mijn [lees verder]

Boogie Up!

13 december 2014

Artrose heeft ook zo wel eens een voordeel. Doordat mijn moeder slecht loopt mogen we langs de nooduitgang naar binnen om als eerste een plaatsje uit te zoeken in de zaal. Helemaal vooraan was eigenlijk niet eens persé noodzakelijk, als ze maar niet hoeft te staan. “Gebouw T” lijkt ontregeld door de enorme vlaag kinderadrenaline die als een storm door het pand giert. Geweldig is het om… die gespannen, zenuwachtige en uitbundige kindersmoeltjes te zien. [lees verder]

Hulpvaardige karateclub

13 december 2014

Op de terugweg van m’n “columndate” met Marcel van Drunen zag ik mijn brandstoflampje branden. Dat brandde eigenlijk op de heenweg ook al en dat brandt dus eigenlijk heel vaak. Ook als ik net getankt heb wil hij nog wel eens aan blijven om dan na een tijdje weer uit te springen. Het lampje is in ieder geval niet kapot, da’s zeker. Omdat het dingetje vaker hapert hou ik mij…n gereden kilometers netjes bij op [lees verder]

Eeuwige lof

13 december 2014

‘T is bijna 5 december, de vijfde keer alweer dan is het je verjaardag,maar we vieren het niet meer We drinken wel een borrel, en praten over jou we lachen over vroeger en genieten, zonder rouw Ik denk dan aan mijn voetbaltijd, en vond het altijd fijn dat je dan kwam kijken, heel rustig langs de lijn En als ik dan wat goeds deed, dan keek ik naar de opzij net als mijn kleine jongens, [lees verder]

Voorbeeldig

13 december 2014

Soms heb ik het idee dat er veel mensen ongelukkig zijn. Zelden zie of hoor ik nog echt vrolijke mensen. In winkels bij kassa’s, baliemedewerkers en mensen op straat. Het lijkt vaak alsof ze getergd hun lot ondergaan. Natuurlijk, ik heb het ook wel eens niet naar mijn zin, maar daar hoef ik een ander toch niet mee lastig te vallen denk ik dan. Het is bijna egoistisch om iemand chagri…jnig te woord te staan. [lees verder]

Veilig

13 december 2014

Kruip maar lekker in je bed, je oogjes kijken moe Een kus een kroel en nog een kus, ik kom en stop je toe Ga maar lekker slapen lief ik laat je nooit alleen En als je eng zou dromen… dan ben ik er meteen Nog even zeker weten, of ik wel van je hou De deur mag op een kiertje, ja schat ik ook van jou…

Snikkend naar de top

13 december 2014

Ik ken haar al een jaar of twee. Altijd is ze vrolijk en vol enthousiasme. Helemaal maf van haar man en dochtertje, een mooi gezin. Op een dag had ik een gedichtje geschreven en gedeeld op mijn Facebook pagina. Ze reageerde en we raakten in gesprek. Ze merkte op dat er eigenlijk alleen maar muziek bij hoefde. “Een prachtig liedje” zegt ze lachend. Er op voortbordurend zeg i…k gekscherend dat als ik geen zangeres kan [lees verder]

M’n liefste juf

13 december 2014

Ik zit geconcentreerd aan m’n tafeltje te werken als ik op mijn schouder getikt wordt. “Je doet zo goed je best, je krijgt een mooie sticker van mij”, hoor ik achter me. Ik draai me om en daar staat ze met een vel leuke gekleurde stickertjes. Ze drukt er zacht eentje op mijn shirt en geeft me een aai over mijn schouder. Het is een pootafdruk van een hondje met daarin een rood har…tje. Het [lees verder]

Bewust gemaakt met een boodschap

23 november 2014

Er staan twee mannen op het podium. Licht gespannen. Ze vertellen als een komiekenduo hoe ze elkaar ooit op school “gevonden” hebben, elkaar kwijtraakten omdat “het leven” ertussen kwam en elkaar vervolgens weer terugvonden. Licht gespannen staat Wim naast zijn maatje Stefan, de pianist. Dat alleen al vind ik zo knap. Op het podium staan en voor een volle zaal zeggen wat je graag kwijt wil. Lef, talent, noem het zoals je wil. Voor een [lees verder]

1 9 10 11 12 13 36