Geen categorie

Ik kan het niet laten. Als ik een tankstation binnenga kan ik niet alleen maar mijn getankte liters afrekenen. Ik moet gewoon iets kopen. Honger heb ik altijd dus reden genoeg. Er ligt zo veel en ik lust werkelijk alles. De grote mergpijpen zijn m’n favoriet, geweldig gewoon. Die heb ik al voor de helft op als ik nog in mijn auto moet stappen. De stukken boterkoek hebben ze helaas niet overal maar die kan [lees verder]

Op een stormachtige vrijdag sta ik weer eens langs de lijn bij MOC’17. Net even iets spannender voor mijn jongens dan normaal want ze krijgen “voetballes”. Zoals ik al eens eerder aangaf heb ik veel respect voor trainers in het algemeen. Vandaag wordt me ook weer duidelijk waarom ik dat gevoel altijd heb als ik sta te kijken naar het voetbaltechnische onderricht. Vijf trainers begeleiden een “Soccer 10” groep van zo’n 25 kinderen. Met een [lees verder]

Ze zouden de baan hier en daar wat omleggen vanwege de grote modderpoelen onderaan de dijken. Vlissingen was toen nog een van de mooiste banen (vind ik dan) in de wijde omstreek. Halverwege de natte dijk ineens de hoek om maar niet helemaal naar beneden te hoeven rijden. Op zich een strak plan, temeer omdat ik al niet zo’n “modderrijder”was. De laatste wedstrijd om het Zeeuws kampioenschap en ik maakte zowaar nog kans op een [lees verder]

Eigenlijk ben ik niet zo van het “idolen hebben”. Ik had geen posters van mijn favoriete bandje of filmster aan de muur. Mijn muren hingen vol met crossposters, maar dan ook echt helemaal vol. Het was toen de tijd van Peter Herlings, Kees van der Ven en natuurlijk de Amerikanen zoals Bob Hannah en Broc Clover waren grote voorbeelden die me deden wegdromen in mijn eigen crosswereldje. Eenmaal zelf aan het crossen ga je natuurlijk [lees verder]

Morgen moet de knoop door, het duurt al veel te lang, ze zou niks liever willen maar de wil is nog te bang. Het duurt al veel te lang nu, het eind al lang voorbij, de beurt is aan haarzelf, maar niemand aan haar zij. Geen steun of lieve woorden, geen schouder en geen arm, al lang geen lieve kus meer, de kachel houdt haar warm. Ze moet de stap eens maken, het rondjes draaien [lees verder]

Twee weken lang, iedere dag eventjes in de garage kijken. Er op zitten en aan vriendjes laten zien. “Pap, wanneer gaan we dan?”. Ik weet het nog zo goed, mijn eerste keer. Ik barstte van de zenuwen. Onderweg naar de crossbaan probeerde ik achterin de bus, op een kratje, m’n “vetleren” laarzen aan te krijgen. Ik weet niet meer welk merk het was maar het was erg dik leer en moest met een tang de [lees verder]

Op mijn gemak en in een lieve bui sta ik afwassend naar buiten te kijken. Er komt een man aangelopen, ook op zijn gemak, die ik nooit eerder zag. Nu kom ik wel meer mensen tegen die ik nooit eerder gezien heb, maar over het algemeen steekt er niemand “ons” pleintje over zonder dat ie hier ook ergens moet zijn. Ik volg hem en krijg een beetje medelijden. Hij kijkt wat zielig en draait al [lees verder]

Ik zag je mooie ogen, je lachte maar niet blij, dat vertelde me de waarheid al, veel meer dan jij me zei. Te jong alleen gelaten, waarom dat wist je niet, te jong om te begrijpen, te jong voor het verdriet. Je leefde voor jezelf en leerde, alles en alleen, op zoek naar liefde en respect, zodat de pijn verdween. Schat je bent de mooiste, hoor je m’n hart niet slaan, ik lijk misschien wel [lees verder]

Een van de jongens waar ik echt benieuwd naar was is gestopt met motorcrossen!? Ik weet er het fijne niet van maar zag alles te koop staan en schrok toch wel even. Ik heb hem een paar keer zien rijden en was blij verrast. Een jonge gast zonder kapsones die lekker z’n ding deed. Mooie stijl die hem in combinatie met het juiste karakter nog een heel eind had kunnen brengen. Al behoorlijke sporen verdiend [lees verder]

Ik schrik als je me aanraakt, het voelt niet meer als toen, je hebt mijn hart gebroken, je zou het nooit meer doen. Ik zag het wel eens in een film, maar nu gebeurt het echt, duivelsarmen om me heen, voelde me nooit zo slecht. Deze liefde zou voor altijd zijn, deze liefde was ons lot, ons leven zou een sprookje zijn, maar jij maakte het kapot. M’n liefste je vermoordde ons, wat heb ik [lees verder]