Geen categorie

Stella Maris, ooit een onderkomen voor minder begaafden, nu huisvesting voor “nieuwe Nederlanders oftewel Poolse arbeiders. Ik sta wat naar het pand te staren als er een man naar me toe komt lopen. “Zoekt u iemand m’neer?” vraagt hij netjes in behoorlijk Nederlands. Ik leg hem in grote lijnen uit wat de reden is van mijn onaangekondigde bezoek. Dat ik benieuwd ben hoe onze Poolse “medelanders” de zomer door gaan brengen. Vieren ze hun zuurverdiende [lees verder]

Ik ken een hele leuke vrouw, I think she’s kinda cute I really, really like her, en dat weet ze maar al te goed ook al heeft ze geen relatie, I ‘ve got to let it rest trying to stay at distance, maar het lukt me niet zo best Ik moet het respecteren, there’s just no choice for me, but in my heart I love her, ook als ik haar niet meer zie…

Sta op een steiger teksten te monteren als er een wat oudere man aan komt lopen. Ik kijk hem aan en zeg netjes goeiendag. Meer heeft de man niet nodig en roept hard in een plat Brabants dialect: “hee, ben je aant voegen?” “Nee”, antwoord ik vriendelijk, “ik ben letters aan het monteren”. “Ben je aan het voegen?” vraagt hij weer, met een luidere stem als noodzakelijk. “Nee” herhaal ik, “ik ben niet van het [lees verder]

’T Is zondagavond en ik heb de kids beloofd te gaan steengrillen, oftewel “vleesjesbakken”. Stokbrood met kruidenboter, appelmoes, kipfilet en natuurlijk hamburgertjes, meer hoeft het eigenlijk niet te zijn. Sla is vooral smerig, evenals pindasaus of iedere andere saus. Ook ik doe erg mijn best en eet dan toch altijd wel net iets meer dan in een normale situatie, veel meer zelfs. Met een , dus ook, meer dan voldaan gevoel gaan we naar bed [lees verder]

Uiteraard ben ik heel erg blij met alle leuke, lieve en soms zelf ontroerende reacties op mijn verhaaltjes. “ Vind het echt knap van je ” stond er laatst onder een stukje en ik krijg dan altijd een beetje een bezwaard gevoel. Het verhaal kan leuk zijn, mooi, ontroerend of herkenbaar maar het is niet knap. Ik durf het geen talent te noemen maar het gaat me gewoon makkelijk af. Er zijn veel mensen die [lees verder]

Kom maar even bij me kom maar op m’n schoot ik wrijf je door je haren ik wrijf je rugje bloot twijfel niet aan het leven twijfel niet aan mij altijd ben ik bij je altijd aan je zij ik laat je echt niet vluchten ik laat je niet alleen jij blijft lekker waar je zit jij hoeft nergens heen zeker ben je de moeite zeker moet je zijn ook al is het moeilijk soms [lees verder]

Vandaag was ik eens een uitzonderlijke keer met mijn dochtertje alleen op pad. De rest zat bij Dosko dus we hadden tijd genoeg voor meerdere leuke dingen. Lekker naar de speeltuin geweest en daarna bij Het Strandhuys op het terrasje gezeten. “Mag ik even naar het water pap?”, vraagt ze lief terwijl ze al half over de betonnen rand hangt. “Tuurlijk lieverd, maar oppassen he” preek ik helemaal verliefd en ze huppelt weg in het [lees verder]

Je kunt het treffen met de mensen naast je, maar net zo goed ook weer helemaal niet. Het verschil van karakters speelt niet alleen een grote rol in je relatie, maar zeker ook in de omgang met je buren. We zien het wekelijks op tv, waar de irritaties soms erg hoog oplopen en soms escaleren in ordinaire vechtpartijen. Alles valt of staat met communicatie, en juist dat laat heel vaak te wensen over. Sinds een [lees verder]

Ik sta op een plein, zo’n beetje in het midden met om heen verschillende gezellige, volle terrasjes. Een jong stel loopt me schuifelend voorbij .Een I pad gaat van hand tot hand met daarop een plattegrond van de stad. Ze maken ruzie want zij weet het beter en draait het onding, hij vindt duidelijk van niet wat zij dan weer niet kan waarderen. Ze lopen een straatje in en ik kijk ze na, zij op [lees verder]

Vroeger wilde ik vrachtwagenchauffeur worden. Het leek me geweldig in m’n eentje door de nacht, iedereen op bed en ik maar rijden. Slapen in m’n cabine en op een primitieve manier eten koken. Een droom was het, en dat zou ik zijn. dat is het uiteindelijk niet geworden, zoals veel mensen iets heel anders worden dan waar ze ooit van droomden. Als ik er nu over nadenk vraag ik me wel eens af of ik [lees verder]