Geen categorie

The things you say, the things you write Sometimes keeps me up all night The way you dress, the way you shine Sometimes makes me wish you’re mine It keeps me warm, during the day And kill the bears along my way It brings me back, to dreams I had And makes me happy, sometimes sad The fear inside, just like a fire Burning flames, higher and higher The fear of things, I swore, I’d [lees verder]

Als ik van je droom, dan denk ik dat jij, dat regelt van boven, dan ben je bij mij. Dan doen we de dingen, als jaren geleden, we lachen en huilen, zijn kwaad en tevreden. Dan kijk je me aan, met je ogen staalblauw, en besef ik hoeveel ik nog steeds van je hou. Voor velen zo raar, maar ik heb het nooit koud dan ben je vast bij me, het voelt zo vertrouwd. Waarschijnlijk [lees verder]

Ik zit op de tribune. Het regent. Steeds harder maar het maakt de mannen op het veld niet uit. Trainers en spelers hebben er amper erg in. De trainers hebben het hart en gevoel, de kleine mannen weten waar het om gaat. Ooit in een groot stadion. Roem en eer. De club zal er dan niet meer toe doen. Een droom, hun doel. Dromen moet tenslotte. Een kind van een ander. Hoe ga je daar [lees verder]

Stoere, hardwerkende lassers. Ik kom er iedere week. Weer of geen weer, de mannen staan buiten. Dikke jassen en handschoenen. In de regen lassen kan blijkbaar gewoon. Ook iedere week zie ik twee katten op het industriële werkterrein rondlopen. Vreemd, want in de wijde omgeving is er volgens mij niets waar de beestjes zich enigszins aan op kunnen trekken. Krabben aan een stalen container is nu ook niet echt iets waar je als kat een [lees verder]

Hij is al wat op leeftijd. Loopt me sloffend voorbij naar zijn auto en ik zie aan zijn gezicht dat hij wel een beetje klaar is met de week. Druk geweest, veel gedaan. Ik loop een stukje met hem op. ‘ En, nog plannen voor het weekend?’, probeer ik hem nog wat op te beuren. Hij vertelt dat hij nog een tent op moet bouwen en dat dat nog wel eens moeilijk kon gaan worden [lees verder]

Als ik een broodjeszaak in Wijnegem inloop zijn er drie jonge vrouwen bezig. Eentje rommelt aan de computer, eentje ruimt wat op en de ander staat vlak voor me achter de toonbank. Met haar rug naar me toe schrijft ze wat op een lijst. Ze heeft me zeker binnen horen komen maar kijkt me niet aan. Ze praten in een plaatselijk dialect. Het gaat snel en is voor mij redelijk slecht te volgen. Niet erg [lees verder]

Ze maakt een foto. Stilstaan is zichtbaar moeilijk voor hem want hij komt telkens naar haar toe. Hij lacht. Constant en overal om. Hij geeft haar een duw en lacht weer. Te hard en ongecontroleerd. Het kost haar geen moeite, zo openbaar. Het geluk straalt van zijn onschuldige gezicht. Als ze verder lopen blijft hij wat achter haar. Net als hij wil bukken kijkt ze om. Hij schrikt op. Ze loopt verder en hij wacht [lees verder]

Je vertelde van je pijn. En dat het van de een op andere dag, helemaal weg kon zijn. Pijn in je hart. Pijn in je lijf en net als de zon schijnt wordt alles weer zwart. Het gaat niet vooruit. Niet meer, alleen minder, soms schreeuw je het uit. Gemaakte plannen. Vervaagden, zijn weg. Het verdriet maakte plaats voor kwaadheid, nu is het enkel nog simpele pech. Je lot ondergaan. Geen keuze gekregen. Een opgedrongen [lees verder]

Gek eigenlijk dat het zo vanzelfsprekend is dat je een moeder hebt. Als ik bij haar aan tafel zit en haar aankijk is het bijna niet te beseffen dat ik in haar buik heb gezeten. Dat mijn vader met zijn hand tegen haar buik probeerde een trap van mij te voelen. Dat ze in de laatste maanden veel last had van de dikke buik en daarna een bijna oneerlijke pijn moest lijden van de bevalling. [lees verder]

In het voorbijlopen zie ik haar zitten. Op leeftijd maar een erg verzorgd en knap dametje. Haar rollator staat naast haar geparkeerd. Ik kan mijn nieuwsgierigheid weer eens niet bedwingen.‘ Even rusten mevrouw?’. Ze kijkt me aan en lacht me lief tegemoet. ‘ Ja, ik kan het nog wel hoor, maar moet tussendoor echt even zitten’. Ik schuif bij. ‘ Zo oud bent u toch nog niet’, speel ik. ‘ Nou, wat denk je?’ , [lees verder]